آنتوان سوروگین عکاس‌ ایرانی-گرجستانی  زمان ناصرالدین شاه قاجار با مجموعه عکس هایش از مردم،

مکان ها  آداب و رسوم، مشاغل و خصوصا اقوام ایرانی در عین حال که یکی از  نخستین عکاسان ایرانی

است و به لحاظ هنری تصاویر درخوری به ثبت  رسانده به لحاظ تاریخی، دارای اهمیت و اعتبار ویژه ای است.
 
 

آنتوان که فرزند پدر و مادر گرجی تبار مقیم ایران بود در سفارت  روسیه در تهران به دنیا آمد و 

از سنین جوانی همراه با برادرانش  امانوئل و کولیا نزد عکاس معروف روسى دیمترى ایوانویچ

ژرماکوف در  تفلیس عکاسى را آموخت.

او در سال ۱۸۷۰ میلادی بار دیگر به ایران بازگشت و در تبریز ساکن و  سپس به دستگاه ولیعهد

مظفرالدین میرزا راه یافت و از او لقب �#1582;انى� گرفت؛ وی بعد از آن به تهران آمد و در

خیابان علاءالدوله (فردوسى)  کنار در شرقى میدان مشق یک عکاسخانه دایر کرد.

سوروگین در این زمان از عکاسان نزدیک به ناصر الدین شاه محسوب می  شد و گفته می شود

که شاه قاجار علاقه‌ی زیادی به عکس‌های دربار و  پرتره وی داشت.

 

بیشتر عکس‌های گرفته‌شده آنتوان خان متعلق به سال‌های ۱۲۴۹ تا  ۱۳۰۹ خورشیدی است و

او به علت این‌که توانایی صحبت کردن به زبان  فارسی را مانند زبان مادری داشت، به خوبی

توانست با اقشار فرهنگی  مختلف مردم ایران ارتباط برقرار کند. عکس‌‌های او از دربار سلطنتی، 

حرمسراها، مساجد و بناهای یادبود دیگر ادیان بسیار شاخص بود و او  را متمایز با دیگر عکاسان

مشهور اروپایی در ایران می‌کند.

گفته می شود که در دوران مشروطه، آنتوان خان به جمع مشروطه خواهان  پیوست و به همین خاطر

محمدعلی شاه قاجار دستور داد بمبی را در خانه  کنار عکاسخانه‌ی وی منفجر کنند؛ بر اثر این حادثه

یکی از بزرگ‌ترین  گنجینه‌های عکاسی دوران قاجار از بین رفت.